Mowa przełykowa
W tej technice, jako nowe źródło dźwięków, wykorzystywane są naturalne tkanki ciała. Wymagane jest połykanie niewielkich ilości powietrza do przełyku, które następnie wraca do góry w drodze „odbijania”. Słup połkniętego powietrza powoduje drgania przełyku i wygenerowanie dźwięku, który jest modyfikowany przez język i wargi w celu tworzenia słów.
Mowa przełykowa jest najstarszą i najtrudniejszą do opanowania metodą, spośród trzech omówionych metod rehabilitacji głosu.
Zaletą mowy przełykowej jest fakt, że jest to metoda niechirurgiczna i dostępna bez użycia rąk. Jednak mniej niż 1 na 5 osób, które próbują nauczyć się tej techniki, będzie w stanie skutecznie się komunikować. Użytkownicy mowy przełykowej zwykle posługują się krótkimi zdaniami, która trudno jest zrozumieć.
Zalety:
- Metoda niechirurgiczna.
- Mówienie bez użycia rąk.
Wady:
- Nauka zajmuje dużo czasu i musi być intensywna.
- Niewielki wskaźnik powodzenia — niewiele osób jest w stanie dobrze komunikować się przy użyciu tej metody.
- Krótkie zdania — jakość głosu jest zmienna i mowa może być trudna do zrozumienia.
Metodą alternatywną dla mowy przełykowej jest mówienie z użyciem protezy głosowej. Jest to metoda łatwiejsza do nauczenia się i tworzy najbardziej naturalny, płynny i zrozumiały głos.